verhalen

blauw van de kou

Op grote hoogte blijven slechts blauw & wittinten over.

Er was eens… (1)

De mist trekt zich langzaam terug in het bos. Er ritselt iets, er vliegt iets rakelings langs haar hoofd, er klinken voetstappen en in de verte een doffe klap. Het landschap in grijstinten is magisch, als de openings-scene van een meeslepend epos.